Een agility wedstrijd op 45 minuten rijden van huis, zoiets als een thuiswedstrijd!
Het begon met het Vast Parcours. Bij de afstandsstart gooide Pella direct de startlat. Met de nieuwe regels ben je dan direct weg, geen kans op een score. Dus ging ik over op training. Pella liep eigenlijk best goed en alle valkuilen (verkeerde tunnelingangen) wist ik goed te handelen, waardoor ze ze allemaal goed deed. Maar raakvlakken maakte ze running contacts van en dat wil ik niet, dus heb ik haar terug gezet (disk). Verder was ze in een 'wat maken die latjes uit' bui en gooide er diverse af, inclusief een hele spong.
Het tweede rondje, de jumping, was ze beter te pas wat latten betreft. We gingen foutloos tot de breed. Daar stuurde ik haar over zonder mee te lopen, want ze moest erna links terug door de tunnel. Tunnels zijn nooit een probleem, in tegendeel, ze hebben een magische aantrekkingskracht, dus ik ging er vol vanuit dat ze die zou nemen. Pella had echter weer een Pella-streek in gedachte: ze vloog full-speed over de breed en knalde door over de finish-sprong. Wow, die had ik niet zien aankomen! De keurmeester ook niet, die schoot in de lach (en verontschuldigde zich daar netjes voor). Het was ook een onlogische actie, want die sprong stond echt heel ver weg. Maar goed, disk dus. Opnieuw gedaan en toen met een flinke brul Pella de tunnel in gekregen. rest van het parcours afgemaakt, mar de concentratie was weg.
Het spel was een rondje, met veel heen-en-weer door een tunnel. Pella ging goed, maar werkte minder goed vooruit dan dat ze bij de jumping deed. Het rondje deden we foutloos en dat leverde een zesde prijs op.
2x disk en dan een spelletjesprijs. Moet je daar blij mee zijn? Tja, in ieder geval liep het zeker niet slecht en daar ben ik wel blij mee.
|